فاصله هیچگاه حریف خاطره نیست

شنیدم که میگفت دیگه مثل تکه سنگی شدم.
سالها دوری و ندیدن ها ، سنگینی روزگار و زخم زبان کسانی که دوستشون داریم خرابم کرده ،  
احساسی ندارم 
حتی حرف هم نمیزنم 
ولی من میگم

سنگدل ترین آدم روی زمین هم که باشی یک لحظه 
یک آن
ناگهان یاد کسی روی قفسه ی سینه ات سنگینی میکنه 
اونوقت بی اختیار نفس عمیق میکشی و رو به سمتی که دلت میگه بغض میتری و .
بهش نگاه میکنی و دلخوریهاتو میاری بالا
اونوقت هرچی دلت میخواد میگی 
دل پر از غصه ات روخالی میکنی حتی بهش ناسزا میگی و  از هر چی غمه سبک میشی . 
مگه میشه کسی عاشقت باشه و دلخور یهاتو تحمل نکنه 
بگذار هر چی غصه داریم برای من باشه
خوب حرف زدن را بلد نیستم خوب هم نمینویسم 
آدم جالبی هم نیستم بعضی ها میگن شعور هم ندارم 
اما دلتنگی رو خوب میفهمم 
دوست داشتنم هم با بقیه آدما فرق میکنه !
آخه بی رحم میان تمام این رسوایی ها ، بدبختیها و دربدریهام چطور نمیدونی چقدر دوستت دارم تمام من به شوق دیدنت چشم میشود 
و گوش برای شنیدن صدای پات هنگام عبور .
آدما خیلی ها رو میتونند دوست داشته باشند اما .
منم 
میفهمم ،
میبینم ،
میشنوم ،
ولی حقیقت اینه که  هیچ کس را نمیبینم 
وقتی که چشمم از دیدن تو مأیوس میشه و پیش دلم شرمنده اس ،
دلم میگه عیبی نداره به قول سهراب خودمون 
هر کجا هست باشه آسمان مال منه
ای کاش دلمو باور میکردی شاید همه چیز اونطور که تو در ذهنت ساختی نیست
 هنوزم .